The internship at VISY Automation

Met het controls & electrification team hebben we een kantoor buiten het hoofdgebouw. Meer bepaald een gezellige container om het plaatsgebrek binnen op te vangen. Vanwege de vriendelijke atmosfeer tov elke bezoeker wordt deze bureau de loveshack genoemd (veronderstel ik). Altijd staat de koekjestrommel klaar (met het geldpotje ernaast) om de hongerigen op te vangen. Deze is opmerkelijk sneller leeg als hij chocoladekoekjes ("chokkies" zoals de volksmond belieft) bevat.

Onze container is dan weer zeer strategisch voor de grote poort naar de workshop (de hangar waar de systemen geassembleerd en getest worden voordat ze naar een fabriek verhuizen) geplaatst. Zodoende hebben we regelmatig last van een clark die zich tegen onze shack schurkt bij het laden en lossen van camions die dicht bij de container parkeren. Toffe en bange momenten wanneer Robbie de clarkbestuurder er zelfs in slaagt van per ongeluk een hoek van onzen bureau een beetje op te heffen...

Met twee airco units vollen bak is het gezellig fris terwijl de zon buiten op den tarmac een goeie 35� brandt. Bemerk dat ik reeds van "gezellig fris" spreek in plaats van de airco's te vervloeken. Inderdaad, veel sneller dan gepland begin ik er goed aan te wennen en word ik niet ziek. Hoera!

Enough talk about the physical state of our office, what about the team inside? There are seven desks inside the loveshack, occupied by the following people:

1. LEO is the head of our office, very friendly and involved all the time. Most of the time he's the initiator for a coffee break or ready for a good laugh.
2. I have to mention STEVE, but as I haven't seen him that much around, I cannot give a description...
3. DAVE, when he's around, is always interested in what I do. He's the source of experience I'm happy to learn from and use whenever my STUPID PRINTER doesn't want to print the testlabels I want it to print.
   Quote: "If god didn't want us to eat animals, he wouldn't have made them out of meat."
4. ADRIAN from Argentina. Two years ago he was the IAESTE trainee. After his internship he accepted the job offer from VISY Automation. Adrian helped me very much getting around with everything in the beginning, and most of the projects I did so far were together with him (especially Tontine).
   Drinks: Mate Cocido (a Tea-bag version of Argentinian mate) and handmade Espresso.
   Eats: Sandwiches under pressure in the sandwichpress. I started doing that with Brie sandwiches and it's delicious!
5. NICK. About the same age as me and Adrian, he's the real Australian guy among us. He's still struggling to get his big flatscreen TV, which he ordered a few months ago on the internet... But regularly he enlightens the office with one out of many quotes from Borat.
   Quote: "You will never get this, you will never get this. La la la la laa!"
6. Here's my desk. Filled with too much cables, PLC's, printers and controllers, spare computers and scrap paper...
7. Hearing a zipper opening/closing behind your back while concentrated working? It's MATT looking for attention! Hearing Simpons' qoutes or a whole introduction to the new Simpsons movie? It's GRANT playing around with his mobile phone. These two electricians that share a desk regularly provide an interlude in the loveshack.
   On their desk sits DON GATO, who is our wireless network router. Sometimes as lazy and unpredictable as the cartoon character that gave him his name... (Don Gato is the spanish Top Cat as shown on Argentinian television:) )

In september en oktober was ik regelmatig niet in de bureau, maar bezig met on-site commissioning in de kussenfabriek Tontine. Deze fabriek ligt slechts 1km van VISY zodat het ideaal is voor mij (moet niet 3 weken in een andere stad ver weg van IAESTE weekends e.d. zitten).

De on-site commissioning omvat het installeren van de controle-organen van een nieuw systeem. Zorgen dat de PLC en HMI (Computer om het systeem te besturen) correcte connecties hebben met in- en outputs van het systeem en uiteraard de juiste gewenste functionaliteit leveren. Dat komt dus neer op: uitzoeken waarom het niet werkt en dan uiteraard ook oplossen. Liefst softwarematig maar geregeld moeten er sensoren verplaatst worden of drukcylinders aangepast e.d. Ook een groot deel van de HMI moest nog ontworpen worden omdat dit op voorhand moeilijk ingeschat kan worden.

In dit geval was het een behoorlijk eenvoudig systeem, dus goed voor mij om te beginnen. De barcode op de karton dozen op de transportband die van de productieafdeling komt, wordt automatisch ingescand, waarna de doos naar de gewenste uitgangstransportband geleid wordt. Lijkt inderdaad simpel, maar de barcodescanner is een boosdoener. En wanneer de dozen van de hoofdtransportband naar de uitgangslijn geduwd worden dmv een cylinder, worden ze al eens tussen enkele metalen objecten geklemd, waarbij de dozen aan flarden gesleurd worden. Zoals vermeld, bevatten de dozen geen porselein maar kussens, wat de werkdruk enigszins vermindert :)

Het uitdagende aan deze job is dat de fabriek de productie niet stillegt. Wanneer het systeem faalt is er een opeenhoping van dozen en moet je zo snel mogelijk een (evt tussentijdse) oplossing bieden. Gelukkig was de PLC software behoorlijk in orde zodat er nooit fundamentele errors waren... Begin oktober werkte alles eigenlijk perfect, maar het duurde nog enkele weken voordat de IT problemen van Tontine zelf opgelost waren zodat ze het systeem optimaal kunnen gebruiken. Natuurlijk wil Tontine deze problemen op ons schuiven en moet ik nu zeer duidelijk maken dat het systeem van onze kant reeds perfect werkte begin oktober en bla bla, de harde commerci�le wereld is niet veraf...

Enfin, mijn deel is achter de rug. Op naar de volgende assignment.

De oorspronkelijke stage loopt op zijn eind, nog een kleine 4 weken te gaan... Ook mijn (werk-)visum loopt op zijn eind en omdat we het hier nog lang niet beu zijn gaan we het hier wat rekken. Leo is blij te vernemen dat ik langer wil blijven, doch het zou niet voor een maand of zo moeten zijn. Als ik bv een 4 tal maanden langer blijf dan kan ik op het Eastpack project ingezet worden. Dit is een groot project in Nieuw Zeeland waar Adrian en Nick net aan begonnen zijn.

Natuurlijk heb ik geen bezwaar, en vooral niet als VISY de $390 voor mijn nieuwe visum wilt betalen. Het visum is nu verlengd tot 25 juni 2008. We zijn overeen gekomen dat ik bij VISY blijf tot half mei en dat ik dan zogezegd 'onbetaald verlof' krijg tot eind juni zodat ik de kans krijg om met dit werkvisum door Australi� te reizen. Dat is hoera en bespaart mij nog eens $200...

En hier ziet u nog een voordeel van deze verlenging. Ik kan reizen in mei/juni, wat het einde van de herfst is. Dit zorgt voor veel aangenamer temperaturen en geeft mij de kans om het noorden en de outback in het centrum te bezoeken buiten het warme en vochtige zomer.

Het nadeel: tja, ik kom een tijdje langer niet terug naar ons Belgi�... Niet dat ik het niet mis (de bar, mama's eten, een goeie trappist... het is nu eenmaal het land der Bourgondische geneugten), maar ik veronderstel dat we dat allemaal wel zullen overleven. Een probleempje is het terugbrengen van mijn Wisselbeker Eeuwige Roem, maar daar kunnen we wel een mouw aan passen. Wie weet waar ik het hier over heb kan mij nu contacteren om de transactie te regelen... En weet dat ik AC niet in de steek zal laten, zeker nu ik IAESTE-connecties heb in Milaan ;)

Maandag vertrek ik naar Newcastle voor 3 weken, commissioning in de AP Foods fabriek voor de (her-)installatie van een botervlootjes in karton doos verpakker + op palletten stapelaar. In het engels heet dat casepacker + palletizer en ik heb geen idee hoe zich dat eenvoudiger in het nederlands vertaalt...

Eigenlijk is deze installatie begin dit jaar reeds uitgevoerd. Maar er is iets grondig misgegaan, iets dat fundamenteel fout was in het ontwerp, waardoor het niet werkbaar bleek en alles herontworpen moest worden. Omdat VISY hier dus behoorlijk wat verlies aan leidt is het een taboe-onderwerp waarbij iedereen behoorlijk mysterieus antwoordt op de vraag w�t er nu precies misgegaan is. Enfin alles is herontworpen en uitgevoerd, en nu mag ik het zooitje gaan helpen installeren.

Ik ben in de bureau reeds een tijdje bezig geweest met de aansturing van kartonprinters en palletlabelprinters die in de installatie gebruikt worden. En ook de HMI heb ik grotendeels herwerkt om te stroken met de nieuwe opstelling. Doch ik hoor van alle kanten "veel succes ginder" en zo, dus ik ben benieuwd wat ik daar zal tegenkomen.

Ik ga uiteraard niet alleen, samen met Leo ik kan mij volledig uitleven in de controle-technische kan van de zaak; nog enkele mechaniciens voor de mechaniek en aan het hoofd de project manager Normand om de zaak in goede banen te leiden...

So what exactly is happening here? We're re-installing a conveyor system in a margarine factory. Homebrand, Woolworths, Smartbuy, fancy looking tubs,... everything from the same big canola spread tank ;) All tubs pass through our conveyor system where they are put in boxes and the boxes on pallets... Unfortunately the system is not very reliable... Tubs of margarine tipping over, getting stuck between roller conveyors, full boxes falling open at the bottom while being lifted by a robot. All this to make sure that the whole conveyor system is covered with a nice mixture of canola spread, chain oil, printer ink and cardboard dust. Very *very* greasy:)
Our job here? Replace the current installation with one that behaves as it should. This means: first three days to tear the whole system apart and get it all cleaned up. Every part had to be cleaned until your hands are being eaten by professional cleaning products (then put on some gloves and continue...). We're with five people from Visy Automation: me and my supervisor (electrical), a CAD designer, a mechanic and the project manager. All five get dirty hands and apply all their years of study to do the cleaning up ;)
After that, I could start working on the pallet printers and the HMI again. No crawling around in the grease pool, but still tiring as we're working long hours around 7 am to 6-or-more pm (and we didn't stop this weekend as we were running behind on the schedule). In the evenings, we go out to eat in a fancy restaurant, Very nice seafood on the Newcastle Wharf or a good thai. That might be one thing to be jalous about... The beer here is called Blue Tongue and I like the taste, especially after the long day of work. The rest of the evening, we go back to our hotelrooms (which seemed already big before I discovered the stairs to my second floor) to get a well deserved rest. So here I'm sitting on my terrace in the dark, nice quiet and no insects. The perfect relaxation to get ready for tomorrow.
In the morning we get up around 6am, then we take the hired car (smells like due-date canola spread already, as is my room) to have breakfast at... McDonalds. Before this it was years ago that I visited such a place, and now in the last 3 days we went there 3 times, and the lunch comes from subway or hungry jacks... After a few days everyone started to realize that this was not the correct way to start our day, so since yesterday we make our own breakfast at the hotel. Much better.
Despite the work around the clock, I'm not having a bad time. The work that I do is varying (how to spell?) and I'm quite excited to see the whole system running. We're also having a lot of fun during the day and at dinner time, so it's very enjoyable. And you can't believe how much I learned here by just keeping my ears and eyes wide open...

One moment please...